Քրիստինա Ասատրյան
Արհեստների դպրոց
Կարդալով ‹‹Նվաճողը›› պատմվածքը` սկզբում այդքան էլ չէի հավանել այն, քանի որ գլխավոր կերպարը անում էր անպիսի բաներ, ինչը իմ կարծիքով սխալ է: Բայց երբ կարդացի պատմվածքը մի քանի անգամ, ինքս ինձ համար ամեն անգամ արեցի հետաքրքիր բացահայտումներ և քիչ- քիչ սկսեցի սիրել պատմվածքը: Զարմանալի է, բայց սկսեցի այդքան շատ չմեղադրել պարոնին, ում անունն այդպես էլ անհայտ մնաց, ինչը նույնպես ունի իր խորհուրդը: Մեղադրում էի, որովհետև սիրահարվելուց և իր սերը վայելելուց հետո նա հեռանում է շատ հեշտ ու հանգիստ` անգամ չմտածելով կնոջ զգացմունքների մասին և նույնիսկ հրաժեշտ չտալով նրան: (ավելին …)
Blog.mskh «Մխիթար Սեբաստացի» 